شبکه اجتماعی پارسی زبانانپارسی یار

پيام

+ در شهر ما ديوانه اي زندگي ميکند که همه او را دست مي اندازند و در کوچه پس کوچه هاي شهر بازيچه بچه ها قرار ميگيرد.روزي او را در کوچه اي ديدم که با کودکاني که او را ملعبه خود قرار داده بودند با خنده و شادي بازي مبکرد.او را به خانه بردم و پرسيدم: چرا کودکاني که تو را مسخره ميکنند و به تو و حرفها و کارهايت ميخندند را از خود نميراني؟؟
با خنده گفت: ((مگر ديوانه شده ام که بندگان خدا را از خود برانم در حاليکه ميتوانم لبخند را به آنها هديه دهم؟)). جوابش مرا مدتي در فکر فرو برد....
واقعا چه حرف حکيمانه اي زد. نه تنها ديوانه اند بلکه چه نامردند اونهايي که موجب ناراحتي و غصه ديگران به ناحق ميشن...
خيلي مطلب زيبايي بود ممنون
ديوانه را ديوانه بگويند دردي نيست /درد آن است که غصه ي عاقل بخوري اي دوست.
@};-
آواي من
عالي..
@};-
ღೋاحرار
رتبه 94
1 برگزیده
1702 دوست
فهرست کاربرانی که پیام های آن ها توسط دبیران مجله پارسی یار در ماه اخیر منتخب شده است.
برگزیدگان مجله تير ماه
vertical_align_top