پيام
+
بخشش را "بخش کن"...
محبت را "پخش کن"
غضب "پريشاني" است... نهايتش "پشيماني" است
شکيبايي... بر هر "دعوايي"، "دواست"
هر چه "بضاعتمان" کمتراست ... "قضاوتمان" بيشتر است
با "خويشتنداري" ... "خويشاوند داري"
به "خشم" ... "چشم" نگو
سوء تفاهم، "تير خطايي" است..که از "گمان" رها مي شود!
انسان "خوشرو" ... گل "خوشبو" ست.
"دوست داشتن" ... را "دوست بدار".
از" تنفر " ..."متنفر"باش
به "مهرباني" .. "مهر" بورز
آواي من
93/5/16
ღೋاحرار
با "آشتي" .... "آشتي" کن
و از "جدايي"..."جدا "باش از دورويي"دوري" کن
*ري را
چه شلوغ